Υπάρχουνε λεξούλες
Που ανοίγουν τρυφερά
Όταν της νύχτας πέσει
Η διάφανη δροσιά
Με βρίσκουν στο σκοτάδι
Και με πολιορκούν
Γυρεύουν κάποιον πόρο
Στο σώμα μου να μπουν
Τις κρύβω μες στο μαύρο
Άλλος να μη τις δει
Μ’ αυτές ανάβουν φώτα
Και βγαίνουν στη σκηνή
Ακούγονται γελάκια
Ψίθυροι, αναπνοές
Και κάτω η πλατεία
Γεμίζει θεατές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου