Λαγνεία μητέρα των παθών
Θρονιασμένη σε στομάχια οκλαδόν
Ασπάζομαι το θαλερό σου βλέμμα
Μεταίχμιο στην αλήθεια και το ψέμα
Λαγνεία μητέρα των παθών
Σε χείλη άγουρα αχόρταγων παιδιών
Σε βλέφαρα που στάζουν μαύρο μέλι
Της σάρκας άγριο να χορέψω τσιφτετέλι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου