Είμαι φυλακισμένη
σε στρώματα ομίχλης
πιασμένη στο δίχτυ
μιας τεράστιας αράχνης
που αδηφάγα όρνεα
μου κατασπαράζουν τα σωθικά
και την άλλη μέρα
να τα πάλι καινούργια!
αγρίμια βυσσοδομούν
στο κεφάλι μου
και χιλιάδες έντομα
σκυλεύουν την ψυχή μου
αμείλικτο σαράκι
μου κατατρώει τη σάρκα
σφυριά και πριόνια
κομματιάζουν τα μέλη μου
και σιχαμερά ερπετά
ρουφούν το μεδούλι
απ’ τα οστά μου
το δέρμα μου καίγεται
σαπίλα κι αποσύνθεση
μυρίζει το κορμί μου
οι νεκροί λυτρωμένοι
χλευάζουν τις χειροπέδες μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου