Οχετός ο λαιμός αυτής της πόλης στην ψυχή μου έχω τον θρήνο της πόρνης έξαψη πληγώνει το αισθητήριο το κορμί μου αποτελεί κριτήριο οι σκέψεις νεκρές, περάσαν τα όρια το βράδυ τις καίω σε κρεματόρια
4 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
Ασφυκτική έλειψη χρόνου,πολλες ώρες κατηχητικού με φούστες κάτω απ' το γόνατο.'Η πάλι μπορεί να πέφτω έξω.Μού άρεσε πιό πολυ απ'όλα.
Έλλειψη χρόνου, και πολλή δουλειά, και μακρινά ταξίδια μες την πόλη, και κούραση, και άσφαλτος που καίει, και τσιμέντο, και χιλιάδες αυτοκίνητα, και θόρυβος, και έλλειψη επικοινωνίας, και καταπιεσμένες επιθυμίες, και όνειρα σε αναμονή, και κορμιά ξεχασμένα, και στιγμές που φεύγουν χωρίς να τις ζήσουμε...
4 σχόλια:
Ασφυκτική έλειψη χρόνου,πολλες ώρες κατηχητικού με φούστες κάτω απ' το γόνατο.'Η πάλι μπορεί να πέφτω έξω.Μού άρεσε πιό πολυ απ'όλα.
Έλλειψη χρόνου, και πολλή δουλειά, και μακρινά ταξίδια μες την πόλη, και κούραση, και άσφαλτος που καίει, και τσιμέντο, και χιλιάδες αυτοκίνητα, και θόρυβος, και έλλειψη επικοινωνίας, και καταπιεσμένες επιθυμίες, και όνειρα σε αναμονή, και κορμιά ξεχασμένα, και στιγμές που φεύγουν χωρίς να τις ζήσουμε...
Το ποίημα σου έχει ένα ρυθμό
Οχετός..
..στην ψυχή μου
έξαψη..
..το κορμί μου
οι σκέψεις..
..σε κρεματόρια.
τά τα ,τά τα τά τα..
Ενας ρυθμός της ψυχής που μιλάει,
μόνο με ουσιαστικά,θέλοντας να εκφραστεί.
Δεν το είχα δει έτσι, ornio, σε ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου