Ίσως βρέξει απόψε

Ίσως έζησα την πλήρωση
που τώρα δεν μου μένει άλλο
από την απώλεια
Ίσως αγάπησα τόσο δυνατά
που τώρα δεν μου μένει άλλο
από την απάθεια
Ίσως βρέξει απόψε
Ίσως η βροχή είναι ένα σημάδι
Ίχνη οδύνης κάποιου θεού που δεν υπήρξε

Ιλουστρασιόν

Τώρα
παλιώνω
σαν τα δώρα
του γάμου μου
το κιτρινισμένο νυφικό

η αποξηραμένη ανθοδέσμη
Ο καιρός της αίγλης, με το φως
στο πρόσωπο, τα αριθμημένα
κοντάκτ, ιλουστρασιόν βαγόνια
στις ράγες της ντουλάπας
με φέρουν αποσκευή, τότε
γελαστή και ασάλευτη
απαστράπτουσα, μα
όλα ξεφτίζουν
όλα χάνονται
σαν να μη
υπήρξαν
ποτέ

Πεταλούδες

Στον κήπο των τετελεσμένων
οι πεταλούδες φοράνε φίμωτρο
να μη βυζαίνουν το μέλι
των ματαιωμένων ονείρων

Άνοιξη

Έρωτας κατηφορίζει
πρώτος σκοπευτής
το κυνήγι του πλευρίζει
όπως ο ληστής

Έχει βέλη στη φαρέτρα
τις πληγές κερνά
την ψυχή σου κάνε πέτρα
να μη σε πονά

Στης ζωής σου το ναυάγιο
ήλιος και βροχή
θέλει η άνοιξη κουράγιο
θέλει προσοχή

Έρωτας κατηφορίζει
βγαίνει παγανιά
στης καρδιάς το μετερίζι
ρίχνει πετονιά

Πέφτει νύχτα, πέφτει βράδυ
πως να κοιμηθεί
το κορμί που βρήκε χάδι
έχει αναστηθεί

Στης ζωής σου το ναυάγιο
ήλιος και βροχή
θέλει η άνοιξη κουράγιο
θέλει προσοχή


© Ιω