Καθημερινό ξύπνημα

Ξυπνάω με μια λέξη στο μυαλό
σαν αποδημία ήχων και εικόνων

Ξυπνάω με ένα χάδι καρφωμένο στο μέτωπο
να σκάβει το δέρμα μέχρι να αγγίξει κόκαλο
Μειοδοτώ για να με σώσω
και με κερδίζουν οι αιώνιοι εχθροί μου

Ξυπνάω με ένα βάρος
σαν να είμαι άλλη από αυτή που κουβαλάω

Ξυπνάω και μελετάω το ίδιο όνειρο
πως γαντζώνομαι στο στέρνο σου και
-γυναίκα και βρέφος μαζί-
σου βυζαίνω το στήθος
μέχρι να κοπεί η ανάσα μου

Πνίγομαι,

γελάς,

ο αέρας μυρίζει αίμα