Γυμνοί
γαλάζια κύματα μέχρι της γης το τέρμα
Αχ ποιος μας άφησε να βγούμε στη στεριά
και σαν το φίδι να ντυθούμε άλλο δέρμα
Γυρεύω πάντα του ουρανού τα τυχερά
πουλιά που σχίζουν του ορίζοντα τα πλάτη
Αχ ποιος μας έκοψε απ' τη ρίζα τα φτερά
και κάτω μείναμε με δυο πληγές στην πλάτη
Έτσι όπως ήρθαμε γυμνοί στον κόσμο αυτό
με ένα κλάμα που ακόμα μας στοιχειώνει
ποιος θα μας δώσει της ψυχής του το παλτό
να μας ζεστάνει στο σκοτάδι και στο χιόνι
Γυρεύω πάντα τη δική μου τη ζωή
παιχνίδια τόσα που δεν πρόλαβα να παίξω
Αχ ποιος μεγάλωσε το μέσα μου παιδί
κι εμένα μ' άφησε απ' τ' όνειρό μου έξω
Έτσι όπως ήρθαμε γυμνοί στον κόσμο αυτό
με ένα κλάμα που ακόμα μας στοιχειώνει
ποιος θα μας δώσει της ψυχής του το παλτό
να μας ζεστάνει στο σκοτάδι και στο χιόνι
© Ιω
3 σχόλια:
ax!
kalimera
nn
Αχ ποιος μεγάλωσε το μέσα μου παιδί
κι εμένα μ' άφησε απ' τ' όνειρό μου έξω.....
..την καλησπέρα μου...ΟΥΦ :)
nn (νν)
Αχ, στην αρχή των τραγουδιών
το αχ είναι γραμμένο
είναι γλυκό, είναι πικρό
είναι κι ονειρεμένο
Roadatrist
Μια μέρα... μια μέρα λέω, θα γράψω κάτι χαρούμενο... ή σχεδόν χαρούμενο.
Το υπόσχομαι...
Καλησπέρα :)
Δημοσίευση σχολίου