Κρύβω το μολυβάκι μου
Στην τσέπη μου βαθιά
Θα μπω στο καραβάκι μου
Να πάω στα ανοιχτά
Έγραψα σε έναν τοίχο
Δυο παράλογα στιχάκια
Ορφανά είναι αδελφάκια
Δίχως νότες δίχως ήχο
Βγάζω το μολυβάκι μου
Να γράψω δυο γραμμές
Στο αόρατο κλουβάκι μου
Να αρχίσω διαδρομές
Άνοιξα στο ταβάνι
Μία πόρτα να το σκάω
Στα όνειρά μου όλο χρωστάω
Μια ζωή μικρή δεν φτάνει
Ξύνω το μολυβάκι μου
Αλήθειες να σου πω
το γυάλινο γοβάκι μου
το έφτιαξες στενό
Φόρεσα ένα στέμμα
παραμύθι για σημαία
Σαν παιδάκια σιαμαία
Η αλήθεια και το ψέμα
© Ιω
1 σχόλιο:
αχ αυτό το μολυβάκι σου....
Εχω δέκα μολυβάκια
και να γράψω δεν μπορώ
την Ιω με τα στιχάκια
τη διαβάσω και πονώ.
Π.
Δημοσίευση σχολίου