Χαπάκι

Τα πόδια της σκουπίζει στο χαλάκι βιαστικά
κλειδώνει και αφήνει στο τραπέζι τα κλειδιά

Ανάβει θερμοσίφωνα, το μάτι της κουζίνας

Τραβάει να μη φαίνεται την άκρη της κουρτίνας

Ανοίγει το ραδιόφωνο, ανοίγει την TV

Και βγάζει απ’ το ψυγείο της το χθεσινό φαί

Μπροστά στην τηλεόραση σε καναπέ για δύο

Γελάει και κλαίει απέναντι στο βραδινό δελτίο

Ξεπλένει στο σαπούνι της ιδρώτα και φιλιά

στο σαμπουάν που υπόσχεται υπέροχα μαλλιά

Ξαπλώνει στο κρεβάτι της και κάτω από το στρώμα

Στοιβάζει ότι χάθηκε και ότι δεν ήρθε ακόμα

Αφήνει το βιβλίο της στο πάτωμα ανοικτό

Τραβάει με τα γόνατα το άσπρο νυχτικό

Κοιτάζει το ρολόι της, ανοίγει το συρτάρι

Και πίνει το χαπάκι της ο ύπνος να την πάρει

Τα μάτια της πριν κλείσουνε και σβήσουν οι αισθήσεις

μες στο μυαλό της τρέχουνε οι ίδιες παραισθήσεις

Νομίζει πως θα σμίξουνε πάτωμα και ταβάνι

Σηκώνει τα χεράκια της, δεν θέλει να πεθάνει

Νομίζει πως θα σμίξουνε οι τοίχοι στο κορμί της

Κι απλώνει τα χεράκια της μ’ όλη τη δύναμή της

© Ιω