Κάνει κρύο
Στον ουρανό
Αν περπατώ ξυπόλητη
Τα σύννεφα είναι απαλά
Χαϊδεύουν τις φτέρνες μου
Θέλω κάτι να πω
Μακάρι να είχα κάτι να φωνάξω
Μια σκέψη να σκίσει το φως
Είμαι μια σιωπή
Κουρασμένη χιονοθύελλα
Να πνίξω τη σκόνη
Με χιόνι
Διψώ σαν ζώο χαμένο στην ξηρασία
Θα πετάξω μια μέρα
Το αηδόνι θα μου πει
Είναι ένα μεγάλο μυστικό
Να φτερουγίζεις σε κλουβί
Τα σίδερα είναι πούπουλα
Σκορπίζουν στον άνεμο με ένα μου σφύριγμα
Αμήν
1 σχόλιο:
avanti ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και το θερμό σου καλωσόρισμα. Η ποίησή μου είναι πειραματική όπως και το blog μου (ακόμα). Προσπαθώ να μάθω από όλους εσάς.
Δημοσίευση σχολίου