Κοιμίζω το μωρό μας
στο βαθύ συρτάρι
με τα μεγάλα γράμματα
με τα φτηνά κολιέ
Του λέω για το λαγό
του λέω για την κρεμάστρα
του λέω για το πουκάμισο
και για τα κατσικάκια
Του λέω για τα χρόνια
του λέω για τις ώρες
του λέω για τις στιγμές
που τ' αλλάζουν όλα
Του λέω για τα μάτια
του λέω για τα χέρια
του λέω για τις ψυχές
που δεν βρήκαν σώμα
Κοιμίζω το μωρό μας
στο βαθύ συρτάρι
με τα χαμένα βλέμματα
με τη μισή ζωή
Τρίτη, Σεπτεμβρίου 14, 2010
Κυριακή, Σεπτεμβρίου 12, 2010
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 06, 2010
Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 03, 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)