Καμένη γη
Και ποιος να σταθεί
Έτσι να με κοιτάξει
Τα όμορφα δάση
Να τα σώσει η αγάπη
Τώρα δεν μπορεί
Ήλιος καυτός
Με τρυπάει το φως
Και με λιγοστεύει
Το νερό στερεύει
Απ’ τις πηγές που ήπιες
Και ξεδίψασες
Ένα κορμί πατρίδα
Με όπλα που δεν είδα
Το ξεγύμνωσες
Και όση γη κι αν είχα
Με δόντια και με νύχια
Την ερήμωσες
Μαύρη βροχή
Πώς να δροσιστεί
Η πικρή καρδιά μου
Τα φτωχά παιδιά μου
Πώς να τ’ αναστήσω
Χωρίς αναπνοή
Και ο ουρανός
Θόλος σκοτεινός
Που με συννεφιάζει
Στην ψυχή μου στάζει
Δάκρια χρυσά αγγέλων
Που ξεψύχησαν
© Ιω
