Παρασκευή, Φεβρουαρίου 25, 2011

Κόκκινα παπούτσια

Πριν:
Πρηνηδόν. Ο θόρυβος,
ριπές από πολυβόλα
παίξε το παιχνίδι, μου είπαν
αγαλματάκια ακίνητα
η σκέψη μου πηγαινοερχόταν
σαν ανήσυχο σκυλί

Μετά:
Άρχισα να μετράω τα λεπτά
εκατομμύρια μέλισσες
σε κυψέλες λαβύρινθους
άπειροι οι αριθμοί
πεπερασμένα τα σώματα

Λίγο πιο πριν:
Όλη νύχτα ξυπόλητη
Να ψάχνω τα παπούτσια μου
Θα αγοράσω καινούργια
Σίγουρα
Όταν βγω από δω
Όταν έρθει η άνοιξη
Κόκκινα
σαν φράουλες
σαν παπαρούνες
σαν ερωτική φρενίτιδα
Μα κοίτα πόσο παλιά είναι τα πόδια μου!
Βρώμικα σαν ποδοπατημένο χιόνι
Αχ μωρό μου, το κρύο
μου δαγκώνει τις φτέρνες

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 24, 2011

Κόκκινα τριαντάφυλλα

Έχω κάτι κόκκινα
τριαντάφυλλα στο στήθος
που όλο ανθίζουν και σκάνε
σαν ατομικές βόμβες

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 21, 2011

Μωβ



Στίχοι - μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Άλμπουμ: Ερωτική Πρόβα, 1991

Σάββατο, Φεβρουαρίου 19, 2011

θα σου φτιάχνω τραγουδάκια...

Αν υπάρχεις
αναβόσβησε τον ήλιο μια φορά
Αν δεν υπάρχεις
αναβόσβησέ τον δυο




...............................................
πρότεινέ μου κάποια λύση
δεν θα σου παρα-κοστήσει

και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν'
............................................................................

Κυριακή, Φεβρουαρίου 13, 2011

Αδέσποτη

Είναι που γυρίζω τις νύχτες
με ένα λεωφορείο στάση ζωής
Ελευθερία ή Θάνατος
αδέσποτη, χωρίς ένα λάφυρο
να θρέψω τα πεινασμένα μου

Απόξεση βαθιά στο κόκαλο του είμαι
με τη λάμα την καλή
την κοφτερή
τη δίκοπη
να διαρρηγνύει παράφορα
το παλιωμένο σκοτάδι, μεμβράνη
σώμα παλλόμενο

Σε ερειπιώνες θαλερών στιγμών
ξεθάβω με τα νύχια
σχήματα λόγου, ηδονικά εσαεί
αλληγορίες της γλώσσας, φράσεις
ντυμένες αρχαία ψιμύθια
να βαριανασαίνουν τα
διττά τους νοήματα
ξαναμμένες σκύλες
με τα σκέλια ορθάνοιχτα

Είναι που λαξεύω τις νύχτες
-με περισσή δεξιότητα και
τρυφερό αίσθημα ευθύνης-
ανίσχυρες ουτοπίες εγρήγορσης
μηχανισμών προσωπικής διαφυγής

Σάββατο, Φεβρουαρίου 12, 2011

Ακροβάτες



Για ιδέστε όλοι τον ακροβάτη που τραμπαλίζεται
για ιδέστε όλοι τον ξενομπάτη πως δε ζαλίζεται
Για ιδέστε τον ακροβάτη που κι όταν πέφτει γελά
και ποτέ δε κλαίει, ποτέ δε κλαίει

Για ιδέστε που χει το ερημοπούλι αίμα στο φτερό
πετά κι ας το βρε θανάτου βόλι, κόντρα στον καιρό
Με τον καιρό να ναι κόντρα, έχει τιμή σαν πετάς
να μένεις μόνος, να μένεις μόνος

Για ιδέστε όλοι δέστε και μένα άλλο δε ζητώ
που χω στους ώμους φτερά σπασμένα και ακροβατώ
Γύρισε κάτω η μέρα κι ακόμη εσύ να φανείς
μην κλαις πουλί μου, μην κλαις πουλί μου




Πάρε τον εύκολο δρόμο
να 'ρθείς πιο γρήγορα.
Σαλτάρω, σπάζομαι μόνος
σε θέλω σίγουρα.

Τώρα,
που μ' έχουν κάνει ακροβάτη
πάνω σε σάπιο νήμα
και περιμένουν
με περιμένουν από κάτω
το μοιραίο μου βήμα.

Τρίτη, Φεβρουαρίου 08, 2011

Αναπαράσταση Απουσίας



Δημήτρης Λάγιος
Άλμπουμ: Ρωγμές, 1992

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 07, 2011

Τ' όνειρο είναι που μαγεύει



Να ονειρεύομαι απ' το παράθυρο να ταξιδεύω
να μπαίνω μέσα σου να καταστρέφομαι και να πεθαίνω

Η σωτηρία μου είναι ο θάνατος και το κορμί σου
να μπαίνω μέσα σου να καταστρέφομαι και να πεθαίνω

Να ονειρεύομαι απ' το παράθυρο να ταξιδεύω
σ' ένα πλατύ γιαλό στην εγκατάλειψη λευκού χειμώνα

Να αγγίζω το βυθό και να ξοδεύομαι γιατί το θέλω
σ' ένα πλατύ γιαλό στην εγκατάλειψη λευκού χειμώνα

Να ονειρεύομαι απ' το παράθυρο να ταξιδεύω

Η γύμνια λάμπει με του λευκού τη λάμψη
μαγεύει το θάνατο με το λευκό
απουσία κι όλα τίποτα, δαπάνη, γύμνια...

Να ονειρεύομαι απ' το παράθυρο να ταξιδεύω
με τον έρωτα γύρω και το θάνατο κάτω απ' τα μάτια

Ξόδεμα συνέχεια δεν υπάρχουν μάσκες
τ' όνειρο είναι που μαγεύει

Ανοίγω.....ξημερώνει.....

Στίχοι - μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Άλμπουμ: Ερωτική Πρόβα, 1991

Σάββατο, Φεβρουαρίου 05, 2011

Παρασκευή, Φεβρουαρίου 04, 2011

Ορφανά















Τελικά ποιοί είμαστε εμείς;
Και ποιοί είναι οι "άλλοι";
Και από ποιούς κινδυνεύει το σπίτι μας;
Από τους ξένους ή από τον δικό μας άνθρωπο; Τον αδελφό μας.

Ορφανά
Θέατρο του Νέου Κόσμου