Τετάρτη, Νοεμβρίου 18, 2009

Τρελός συνειρμός

Ξεκούρδιστη μπάντα
Να δίνω τα πάντα
Και να ‘μαι αιωνίως στην μπάντα
Σπασμένη κιθάρα
Και νότες μαντάρα
Ξεχνάω να πάρω τσιγάρα
Να πω μία λέξη
Να πάρω μια θέση
Μα τι στο καλό μου ‘χει φταίξει

Τι τρελός συνειρμός
Της ζωής μου ο κορμός
Δεν βρίσκω μιαν άκρη
Ξεφτισμένο σκοινί
Ούτε τέλος μα ούτε αρχή
Δεν υπάρχει

Να βάλω μια τάξη
Φωτιά μ’ έχει κάψει
Που μ’ έχεις τελείως ξεγράψει
Παλεύω για μένα
Και σκέφτομαι εσένα
Να βρω επιτέλους τα φρένα
Αν δεν συνεχίσω
Μπορεί να αρρωστήσω
Κι εγώ λαχταράω να ζήσω

Τι τρελός συνειρμός
Της ζωής μου ο κορμός
Δεν βρίσκω μιαν άκρη
Ξεφτισμένο σκοινί
Ούτε τέλος μα ούτε αρχή
Δεν υπάρχει

Η μέρα θα φύγει
Πληγή που ανοίγει
Η νύχτα φωτιά με τυλίγει
Και να που βραδιάζει
Με πιάνει μαράζι
Και λέω μωρέ δεν πειράζει
Ξυπνάνε οι πόνοι
Κανείς δεν γλιτώνει
Καρδιά μου σ’ αφήσανε μόνη

© Ιω

Δεν υπάρχουν σχόλια: