Παιδικά Τραγούδια

και τότε ρίξανε τον κλήρο

να δούνε ποιος θα φαγωθεί

ώσπου μια μέρα με δίχως ήλιο

ο γάλος έφαγε τον μπάρμπα - Μπρίλιο

κι όταν έρθει ο χειμώνας

πέφτει κάτω και ψοφά

στου Μανώλη την ταβέρνα

έπεσε μια τουφεκιά

κι η πιπεριά τσακίστηκε

και μου ‘κοψε το χέρι

Πάντα αναρωτιόμουν γιατί, αν και παιδικά τραγούδια, έχουν τόση βία

Τώρα ξέρω

Καλοκαίρια

Το Καλοκαίρι του Georg Trakl...

Βράδυ σωπαίνει στο δάσος
του κούκου ο θρήνος
Γέρνουν πιο κάτω τα στάχια
κι οι παπαρούνες

Μπόρα θολή φοβερίζει
πάνω απ’ το λόφο
Των τζιτζικιών το τραγούδι
στους αγρούς σβήνει

Της καστανιάς δεν κουνιέται
πια ούτε φύλλο
Στη στριφτή σκάλα θροΐζει
το φόρεμά σου

Στη σκοτεινή καμαρούλα
φέγγει γαλήνιο
το κερί κι ένα ασημένιο
χέρι το σβήνει

Άναστρη νύχτα, γαλήνη

(Μετάφραση Δημ. Στ. Δήμου)


...και το δικό μου

Κάθισα στο κεφαλόσκαλο
Δροσιά η νύχτα
έντυσε τον κισσό
Το αεράκι έκανε τα φύλλα της ιτιάς
να αναπνεύσουν

Το σκοτάδι φέρνει ένα παράξενο ρίγος
Το κορμί μου ζητά να ελευθερωθεί
Οι αισθήσεις μου όλες σκορπίζονται γύρω σαν έντομα

Το τζιτζίκι τώρα σωπαίνει και ο γρύλος άξιος
συνεχίζει το τρελό του κελάηδισμα

Τόση ησυχία θεέ μου
Έχουν σωπάσει οι φωνές των ανθρώπων
και τα αηδόνια κοιμήθηκαν
κουρνιασμένα στα φτερά τους

Κάποιο αυτοκίνητο σπάει τη σιωπή για λίγο μόνο
Μοιάζει τόσο ξένο μες σ' αυτή τη νύχτα
Έρχεται και πάει σε έναν άλλο κόσμο

Ύστερα μονάχη, γεύομαι τη σιωπή, το σκοτάδι
Τη νύχτα αυτή που έφερε ειρήνη στην ψυχή μου

Καλοκαίρι 1991