Τρίτη, Νοεμβρίου 17, 2015

Άμετρη ουτοπία

Τα τραγούδια μου όλα είναι παρωχημένα
δεν αφορούν κανένανε, ούτε καν εμένα
φαίνεται όταν τα 'γραφα ήμουν κάποια άλλη
που να πήγε άραγε εκείνη η παραζάλη
κάποιος μου την έκλεψε και ούτε που τον είδα
κι η ζωή μου έγινε άγραφη σελίδα

δεν θα ξαναγράψω ούτε ένα κουλό στιχάκι
δεν θα ξανανάψω ούτε ένα θαμπό κεράκι
τα λόγια μου τελειώσανε, ορίστε σας το λέω
και ούτε που γελάω ούτε που κλαίω

Πόσο δύσκολο είναι κανείς να δίνει
σημασία στο μικρό και στο μεταχειρισμένο
όταν η φαντασία πάντα ψάχνει το υψηλό και τ' αγιασμένο
αυτό που δεν υπάρχει τελικά
γιατί είναι ουτοπία το καημένο

και φταίει που η ιστορία μας
δεν γράφτηκε με αίμα
και φταίει που η θεωρία μας
κατέρρευσε σαν ψέμα
και φταις και συ που δεν μου έκανες τη χάρη
να κατεβάσεις λίγο το φεγγάρι

γίναν όλα χάρτινα, χάρτινα σκισμένα
τη ζωή μου πάρτηνα, πάρε με κι εμένα
δεν χωράω στα μάτια μου, ούτε στο κορμί μου
έχω γίνει η φυλακήηηηη μου


Πέμπτη, Οκτωβρίου 22, 2015

Χωρίς

Ξημέρωσα σε πόλεις φωτεινές
Σε μέρη που κανείς δεν είχε φτάσει
Κολύμπησα σε θάλασσες βαθιές
Κοιμήθηκα σε μαγεμένα δάση

Ταξίδεψα σε κόσμους μυστικούς
Και χίλιες νύχτες χόρεψα μονάχη
Πολέμησα σε ξένους ουρανούς
Και έχασα την πιο μεγάλη μάχη

Ξενύχτησα σε λάγνες αγκαλιές
Ο έρωτας με πήρε στα φτερά του
Τραγούδησα το σήμερα, το χθες
Κινδύνεψα στο γύρο του θανάτου

Περπάτησα σε δρόμους μακρινούς
Σ' ονειρεμένα μέθυσα λιβάδια
Δοκίμασα χιλιάδες πειρασμούς
Και η ζωή μου πάντα ήταν άδεια

Κυριακή, Οκτωβρίου 18, 2015

Ο Έρως

Αχ ο Έρως, αχ ο Έρως
και με κρύο και με θέρος
πάντα βρίσκει και τρυπώνει
τις ζωούλες μας ενώνει

Αχ ο Έρως, αχ ο Έρως
νέος θα 'σαι ή και γέρος
πάντα βρίσκει να φωλιάσει
κι ανασταίνεται η πλάση

Αχ ο Έρως, που 'ναι ο Έρως
ήρθε κι έφυγε το θέρος
και με βρήκε ο χειμώνας
να κοιμάμαι κατά μόνας
 

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 09, 2015

Αρχηγός

Έψαχνα πάντα το βαθύ και το ιερό
Να με χωρέσει και εγώ να το χωρώ
Και έμενα πάντα στη σκιά
Απ' τους ανθρώπους μακριά
Που όταν διψούσα μου πουλούσαν το νερό

Πέρασαν χρόνια και τελειώσαν εποχές
Είχα στα χείλη μου φιλιά και προσευχές
Και έψαχνα ακόμα ποια είμαι εγώ
Και ποια είναι εκείνα π' αγαπώ
Για να γιατρέψω της ψυχής τις ενοχές

Και τώρα είμαι της ζωής μου ο αρχηγός
Σ' όλα τα λάθη που με καίνε ο αυτουργός
Κι ας μην ανέβηκα ψηλά
Γιατί είχα βάρος στην καρδιά
Μια ηθική που 'ταν στο σώμα μου φρουρός

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 07, 2015

Γιατί να κλαιν τα μάτια σου (Νανούρισμα)

Μην κλαις γλυκιά ελπίδα μου
Μην κλαις μικρή μου κόρη
Εγώ εσένα ήθελα
Δεν ήθελα αγόρι

Μην κλαις φτωχή μου άνοιξη
Μην κλαις γλυκιά μου γέννα
Στα μακριά σου τα μαλλιά
Χρυσή θα βάλω χτένα

Γιατί να κλαιν τα μάτια σου
Σαν θάλασσες που πνίγουν
Αυτά τα μαύρα μάτια σου
Βαθιές πληγές μ' ανοίγουν

Μην κλαις γλυκό μου βάσανο
Μην κλαις πικρή χαρά μου
Κι εγώ να τα 'χεις φυλαχτό
Σου δίνω τ' όνειρά μου

Μην κλαις γλυκό σημάδι μου
Μην κλαις πικρό λουλούδι
Θα σου χαρίσω μουσική
Στης λύπης το τραγούδι

Γιατί να κλαιν τα μάτια σου
Σαν θάλασσες π' αφρίζουν
Σ' αυτά τα μαύρα μάτια σου
Οι κήποι μου ανθίζουν


© Ιω

Δευτέρα, Αυγούστου 03, 2015

Τετάρτη, Ιουλίου 01, 2015

Αμαχητί

Οι μάχες που δεν έδωσα
Αυτές είναι που με σακάτεψαν

Σάββατο, Ιουνίου 27, 2015

Παρασκευή, Ιουνίου 26, 2015

Αποχώρηση

Να ξεμπερδεύουμε μ' αυτή την ιστορία
Μαζεύτηκαν πολλά κι ο χρόνος δεν μας φτάνει
Ας τα αφήσουμε για τους επόμενους
Αυτοί μπορεί από εμάς καλύτεροι να αποδειχθούνε

Τρίτη, Μαρτίου 10, 2015

Κι αν αυτή η ζωή είναι ένα προσχέδιο για την επόμενη;

Τρίτη, Μαρτίου 03, 2015

Θα εκπαιδεύσω ένα Θεό να μ' αγαπάει
και έναν άγγελο να έχω στο πλευρό
όταν η μοίρα μου όλα στραβά τα πάει
να είμαι κάτω απ' το δικό του το φτερό

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 18, 2015

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 02, 2015

Επιστροφή


Κάποτε μ' άγγιζαν οι λέξεις
με το χρυσό περίβλημα
των φωνηέντων κι όλες τις
οξύτονες υποσχέσεις τους
Τώρα γυρεύω σάρκα,
αγγίγματα γυμνά
από κάθε μετουσίωση
Έτσι ξαναγυρνώ με παιδική
προσήλωση στο σώμα
που μ’ αφήνει

Πέμπτη, Ιανουαρίου 29, 2015

Προσδοκία


Ήταν παράξενη η αγάπη μας
σαν πρώτα να αποστηθίζεις τον ονειροκρίτη
κι ύστερα να κοιμάσαι για να δεις τα όνειρα

Σάββατο, Ιανουαρίου 24, 2015

Κάτι σαλεύει

Πως χαθήκαμε σ' αυτό το κρύο
τι να γίνανε έργα κι ημέρες
λες και πήραμε το λάθος πλοίο
και μας έβγαλε σ' άγνωστες ξέρες

Μας απάτησε άσπλαχνα η νιότη
πόσοι πήγαν αγώνες χαμένοι
λες κι η ελπίδα μας έφυγε πρώτη
κι εμείς μείναμε εδώ προδομένοι

Μα κάτι σαλεύει σαν φύλλο στη βροχή
κάτι γυρεύει να αρχίσει απ' την αρχή
κάτι παλεύει όρθιο να σταθεί
κάτι γυρεύει ξανά να γεννηθεί

Η χαρά μας πως έγινε κλάμα
σαν το φως που στο μαύρο υποκύπτει
λες κι η αγάπη μας ήτανε γράμμα
που δεν δόθηκε στον παραλήπτη

Μα κάτι σαλεύει σαν φύλλο στη βροχή
κάτι γυρεύει να αρχίσει απ' την αρχή
κάτι παλεύει όρθιο να σταθεί
κάτι γυρεύει ξανά να γεννηθεί

© Ιω