Τετάρτη, Μαρτίου 28, 2012

Ίσως βρέξει απόψε

Ίσως έζησα την πλήρωση
που τώρα δεν μου μένει άλλο
από την απώλεια
Ίσως αγάπησα τόσο δυνατά
που τώρα δεν μου μένει άλλο
από την απάθεια
Ίσως βρέξει απόψε
Ίσως η βροχή είναι ένα σημάδι
Ίχνη οδύνης κάποιου θεού που δεν υπήρξε

3 σχόλια:

Summertime Blues είπε...

η πρώην υπέρβαση του τελείου με καθιστά αδύναμη να ενδώσω στον κόσμο του γεωμετρικού άξονα, είχα γράψει κάποτε αλλά η ζωή έχει πολλές αθέατες πόρτες, κρυμμένους άσσους κι εκπλήξεις.
τώρα αυτό είναι καλό ή κακό;
όσο βαστάει το πετσί μας.
καληνύκτα.

Ιω είπε...

Και γιατί να τα μεταθέτουμε όλα στο μέλλον; Μπορούμε να τα μεταθέτουμε στο παρελθόν. Για το τώρα και τα δύο, μέλλον και παρελθόν, είναι χρόνος νεκρός, αλλά έχουμε τη βεβαιότητα (μπορεί να είναι και μια ψευδαισθητική βεβαιότητα)ότι ζήσαμε στο παρελθόν. Όντας θνητοί. Ενώ ο θεός, αν και θεός, δεν υπήρξε και οδύνεται για την ανυπαρξία του. Για το μέλλον δεν ξέρω... Μπορεί να γεννήσει και θεούς. Αλλά δεν με αφορούν οι θεοί του μέλλοντος. Δεν περιμένω κανέναν.

Καληνύχτα.

Ανώνυμος είπε...

μην περιμένεις βροχή
γράψε κάτι άλλο
νν