Τρίτη, Δεκεμβρίου 13, 2011

θρίαμβος

και υπάρχεις πάντα εσύ
και υπάρχω πάντα εγώ
κι αυτή η λεπτή γραμμή
αέρα που μας χωρίζει
και όλο λες θα 'ρθεις
και όλο λέω θα 'ρθω
και πάντα ο αέρας
ανάμεσά μας θριαμβεύει

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

χα-χα, ωραίο!
Και ευτυχώς τελικά που θριαμβεύει ο αέρας - στην πλειονότητα εννοείται, όχι απολύτως- γιατί αλλιώς θα χαμε έναν αφόρητο πληθωρισμό σχέσεων. Εχθές άκουσα ότι αν τα οστά όλων των όντων που έχουν ζήσει στη γη δεν αποσυντίθενταν, θα κάλυπταν όλο τον πλανήτη με ένα στρώμα πάχους 15 μέτρων!

Ιω είπε...

Ορίστε φίλοι αναγνώστες, μαζί με αυτή την αριστουργηματική σύντομη ιστορία, παίρνετε μπόνους και την άχρηστη πληροφορία της ημέρας! Ευχαριστούμε αγαπητέ/τή ανώνυμε/μη.