Παρασκευή, Αυγούστου 19, 2011

Κλωτσιά

Βαρέθηκα τα πεθαμένα βράδια
τις μέρες που κυλάνε σαν νερό
κατάντησα φαντάρος δίχως άδεια
να ζω για να δουλεύω για να ζω

Μιζέρια έχει γίνει ο έρωτάς σου
μ' αγγίζεις και παγώνει το κορμί
χαράμισα τα χρόνια μου κοντά σου
σε σένα, στη δουλειά, στην ανοχή

Ζωή χωρίς αιτία, ζωή χωρίς σκοπό
θα γράψω ιστορία στ' απόλυτο κενό
δεμένος με του χρόνου τα αόρατα σκοινιά
θα δώσω στη ζωή μου με βια μια κλωτσιά

Σπατάλησα τη νιότη στην ανία
ασφάλεια και τάξη μια ζωή
πεθαίνει από πλήξη η κοινωνία
κι εγώ δεν έχω άλλη υπομονή

Ποιός είμαι, τι γυρεύω, που πηγαίνω;
ξεχάστηκα σ' αυτή τη διαδρομή
θα βρω καινούργιους τρόπους να πεθαίνω
σιχάθηκα την ίδια φυλακή

Ζωή χωρίς αιτία, ζωή χωρίς σκοπό
θα γράψω ιστορία στ' απόλυτο κενό
δεμένος με του χρόνου τα αόρατα σκοινιά
θα δώσω στη ζωή μου με βια μια κλωτσιά

Πέμπτη, Αυγούστου 18, 2011

Two books, a movie, and three songs

Αόρατος άνθρωπος του Ραλφ Έλισον



"Μου αρέσει να ακούω πέντε δίσκους με τον Λούις Άρμστρονγκ να παίζει και να τραγουδάει: 'τι έκανα και είμαι τόσο μαύρος και θλιμένος;'...Ίσως μου αρέσει ο Λούις Άρμστρονγκ επειδή μέσα από το αίσθημα του αόρατου κατάφερε να φτιάξει ποίηση. Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει επειδή δε συνειδητοποιεί ότι είναι αόρατος. Και η δική μου αντίληψη για το αόρατο είναι αυτή που μου επιτρέπει να καταλαβαίνω τη μουσική του."


Νέμεσις του Φίλιπ Ροθ



"Κάποιος έβρισε το φλιπεράκι μέσα στο μισόφωτο, στο βάθος του μαγαζιού, ενώ δυο παιδιά του γυμνασίου, άγνωστα σ' εκείνον, χαζολογούσαν πάνω από το τζουκμπόξ που έπαιζε το 'I'll be seeing you', μια από τις επιτυχίες του καλοκαιριού. Η Μάρσια τρελαινόταν να το ακούει αυτό το τραγούδι στο ραδιόφωνο. Είχε γίνει εξαιρετικά δημοφιλές χάρη σε όλες εκείνες τις γυναίκες που είχαν μείνει πίσω, όταν οι άντρες και τα αγόρια τους έφυγαν για τον πόλεμο."


Midnight in Paris του Γούντι Άλεν




Decoding Woody Allen’s ‘Midnight in Paris’

Παρασκευή, Αυγούστου 05, 2011

[όταν κουράζονται τα δέντρα...]

Όταν κουράζονται τα δέντρα, τα φύλλα
το πάρκο αποσύρεται στον εαυτό του, αφώτιστο,
ζυγώνει το σκοτάδι
σαν την πείνα
Ακουμπάω σ' έναν κορμό
σκέφτομαι ένα ξέφτι από ποίημα τα χρέη μου
εσένα
πως θα γινόταν να σου δώσω
την τρυφερότητα μέσα σε μια κασετίνα
και τι τάχα σημαίνει αυτό.
Εσύ όμως είσαι πίσω απ' την κουρτίνα ενός παραθύρου
σ' άλλη πόλη,
τα τρένα φεύγουν, ο άνεμος μαζεύει τα φύλλα
κι εγώ εδώ
αρχίζω να ανακατεύομαι με το χιονόνερο
να γίνομαι ιμπρεσιονιστική

Sirkka Turkka
Μετάφραση Δημοσθένης Κούρτοβικ