Πέμπτη, Ιουλίου 21, 2011

Αισιοδοξία










Ας υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει
στο μαύρο αδιέξοδο, στην άβυσσο του νου.
Ας υποθέσουμε πως ήρθανε τα δάση
μ' αυτοκρατορικήν εξάρτηση πρωινού
θριάμβου, με πουλιά, με το φως τ' ουρανού,
και με τον ήλιο όπου θα τα διαπεράσει.

Ας υποθέσουμε πως είμαστε κει πέρα,
σε χώρες άγνωστες, της δύσης, του βορρά,
ενώ πετούμε το παλτό μας στον αέρα,
οι ξένοι βλέπουνε περίεργα, σοβαρά.
Για να μας δεχθεί κάποια λαίδη τρυφερά,
έδιωξε τους υπηρέτες της ολημέρα.

Ας υποθέσουμε πως του καπέλου ο γύρος
άξαφνα εφάρδυνε, μα εστένεψαν, κολλούν,
τα παντελόνια μας και, με του πτερνιστήρος
το πρόσταγμα, χιλιάδες άλογα κινούν.
Πηγαίνουμε -- σημαίες στον άνεμο χτυπούν --
ήρωες σταυροφόροι, σωτήρες του Σωτήρος.

Ας υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει
από εκατό δρόμους, στα όρια της σιγής,
κι ας τραγουδήσουμε, -- το τραγούδι να μοιάσει
νικητήριο σάλπισμα, ξέσπασμα κραυγής --
τους πυρρούς δαίμονες, στα έγκατα της γης,
και, ψηλά, τους ανθρώπους να διασκεδάσει.


Κώστας Καρυωτάκης, 1928

Δευτέρα, Ιουλίου 18, 2011

Αναβολή

Δώδεκα και μισή. Πως πέρασεν η ώρα.
Δώδεκα και μισή. Πως πέρασαν τα χρόνια.

Κ. Π. Καβάφης, Απ' τες εννιά


Από αύριο
σε αύριο
η ζωή μας, πέρασε
στο χθές
και γέρασε

Παρασκευή, Ιουλίου 15, 2011

Weekly Report

Από
Δευτέρα

σε Παρασκευή,
τη ζωή μου φέρνω βόλτα
κουτσά - στραβά. Το
Σαββατοκύριακο

ισιώνω
λίγο

Κυριακή, Ιουλίου 10, 2011

¿No has amado nunca?

- Αγάπησες ποτέ;
- Ναι, εσένα.
- Και πως μ’ αγαπάς;
- Μ’ αυτό.
- Αυτό είναι το συκώτι.
- Εντάξει, έκανα λάθος. Σ’ αγαπώ
με την καρδιά.

Silverio Lanza

μετάφραση Ιφιγένεια Ντούμη
από το βιβλίο Ο Ένοικος
του Χαβιέρ Θέρκας

Τρίτη, Ιουλίου 05, 2011

Remember

Remember me when I am gone away,
Gone far away into the silent land;
When you can no more hold me by the hand,
Nor I half turn to go, yet turning stay.
Remember me when no more day by day
You tell me of our future that you plann'd:
Only remember me; you understand
It will be late to counsel then or pray.
Yet if you should forget me for a while
And afterwards remember, do not grieve:
For if the darkness and corruption leave
A vestige of the thoughts that once I had,
Better by far you should forget and smile
Than that you should remember and be sad.

Christina Rossetti