Αδέσποτη

Είναι που γυρίζω τις νύχτες
με ένα λεωφορείο στάση ζωής
Ελευθερία ή Θάνατος
αδέσποτη, χωρίς ένα λάφυρο
να θρέψω τα πεινασμένα μου

Απόξεση βαθιά στο κόκαλο του είμαι
με τη λάμα την καλή
την κοφτερή
τη δίκοπη
να διαρρηγνύει παράφορα
το παλιωμένο σκοτάδι, μεμβράνη
σώμα παλλόμενο

Σε ερειπιώνες θαλερών στιγμών
ξεθάβω με τα νύχια
σχήματα λόγου, ηδονικά εσαεί
αλληγορίες της γλώσσας, φράσεις
ντυμένες αρχαία ψιμύθια
να βαριανασαίνουν τα
διττά τους νοήματα
ξαναμμένες σκύλες
με τα σκέλια ορθάνοιχτα

Είναι που λαξεύω τις νύχτες
-με περισσή δεξιότητα και
τρυφερό αίσθημα ευθύνης-
ανίσχυρες ουτοπίες εγρήγορσης
μηχανισμών προσωπικής διαφυγής