Κυριακή, Ιανουαρίου 30, 2011

Αθανασία



Αυτό που είμαι
δεν θα υπάρχει

Παρασκευή, Ιανουαρίου 21, 2011

Στιγμές

Δεν μπορεί,
θα υπήρξαν στιγμές
πλήρους παράδοσης
στην απεραντοσύνη
μιας αγκαλιάς.
Τώρα
τις έχει στρατολογήσει
η λήθη, στην αναίσχυντη
συμμορία της

Πέμπτη, Ιανουαρίου 13, 2011

Συνεπιβάτες

Συνεπιβάτες I

Το λεωφορείο
μουγκρίζει σαν θηρίο
Τρώει την άσφαλτο
τρώει κι εμάς τους δύο

Συνεπιβάτες II

Κάθομαι
δίπλα σου
εγώ,
μια ξένη
το λεωφορείο
μόνο
μας δένει

Συνεπιβάτες III

Στης Κηφισίας
-ασθμαίνει-
την αέναη λεωφόρο
κάντε του χώρο
κάντε του χώρο
κάποιος πεθαίνει
στ' ασθενοφόρο

Συνεπιβάτες IV

Τώρα μας δένει
η φευγαλαία συγκίνηση
- Λέτε να φτάσει ζωντανός
μ' αυτή την κίνηση;

Τετάρτη, Ιανουαρίου 12, 2011

Όσα περάσανε




















Όταν τα δέντρα απλώνουν ιστούς

μέσα στης νύχτας τη μαύρη κρυψώνα
και το φεγγάρι γυρεύει πιστούς
να προσκυνούν τη χλωμή του εικόνα

Όταν σωπαίνει της μέρας το φως
κι ακούς μονάχα το κρύο σκοτάδι
νιώθεις σαν γέρος μωρός και σοφός
που ζητιανεύει της νιότης το χάδι

Όσα περάσαν είναι ηφαίστεια παλιά
ο χρόνος τρέχει σαν λάβα που καίει
ό,τι δεν έζησες σε παίρνει αγκαλιά
είσαι μωρό που πεινάει και κλαίει

Όταν ο κόσμος ανθίζει πληγές
και ο θεός είναι απών χρόνια τώρα
ένα σκοτάδι σαν άστρο διαυγές
σε ταξιδεύει στης θλίψης τη χώρα

Όσα περάσαν είναι ηφαίστεια παλιά
ο χρόνος τρέχει σαν λάβα που καίει
ό,τι δεν έζησες σε παίρνει αγκαλιά
είσαι μωρό που πεινάει και κλαίει


© Ιω

Κυριακή, Ιανουαρίου 09, 2011

Ανύπαρκτη πατρίδα



Με μεθάς με γελάς, με χαϊδεύεις, με χτυπάς, με πονάς
Στην ανύπαρκτη πατρίδα των ονείρων μ' οδηγάς
Με μεθάς με γελάς, με χαϊδεύεις, με χτυπάς, με πονάς
Κι όταν φεύγεις το πρωί σαν παιδί με παρατάς





Κι ακόμα μια φορά
λέω θα της τραγουδήσω
τραγούδια τρυφερά
κι αρχίζω να γρυλίζω
Φαλτσάρω και γελά
και σταματώ και βρίζω
και πάω να της το πω ξανά

Παρασκευή, Ιανουαρίου 07, 2011

Ουτοπία Τουρ

Θα πάμε ένα ταξίδι
σε δύσκολους καιρούς
στους ώμους για στολίδι
θα βάλουμε σταυρούς

Η μέρα θα 'ναι λίγη
πιο λίγοι ακόμα εμείς
με φως θα μας τυλίγει
η άλως της στιγμής

Θα πάμε ένα ταξίδι
θα 'ναι της ζωής μας φρουρός
στου κόσμου το παιχνίδι
μοιράζει ο ισχυρός

Μικρή μου δυστοπία
Γραφείο Ουτοπία Τουρ
στης θλίψης τα τοπία
ταξίδια αλέ-ρετούρ


Θα πάμε ένα ταξίδι
σε χιόνια σε βροχές
με μέλι και με ξύδι
αλλάζουν οι εποχές

Θα ανοίγουμε τα χέρια
σαν έλικες, σαν σπαθιά
θα μπαίνουν τα μαχαίρια
στη σάρκα πιο βαθιά

Θα πάμε ένα ταξίδι
θα 'ναι της ζωής μας σκοπός
βρυχήθηκε το φίδι
και τρέχει ο ποντικός

Μικρή μου δυστοπία
Γραφείο Ουτοπία Τουρ
στης θλίψης τα τοπία
ταξίδια αλέ-ρετούρ

© Ιω

Σάββατο, Ιανουαρίου 01, 2011

Χαμογελάω



Ας αρχίσουμε τον καινούργιο χρόνο με ένα τραγούδι με αισιόδοξο τίτλο, το Χαμογελάω, από το πρώτο προσωπικό CD του Αδριανού Νόνη. Η κυκλοφορία του είναι, επιτέλους, ένα καλό νέο και η χαρά μου είναι διπλή, μια και συμμετέχουν σε αυτό, με στίχους τους, τα αγαπημένα μου φιλαράκια Χρήστος Δημητριάδης και Νικόλ Κατσάνη. Καλό δρόμο στο CD Αδριανέ και καλή αρχή.

Καλή χρονιά και χρόνια πολλά σε όλους.