Παρασκευή, Ιουλίου 23, 2010

Καθημερινό ξύπνημα

Ξυπνάω με μια λέξη στο μυαλό
σαν αποδημία ήχων και εικόνων

Ξυπνάω με ένα χάδι καρφωμένο στο μέτωπο
να σκάβει το δέρμα μέχρι να αγγίξει κόκαλο
Μειοδοτώ για να με σώσω
και με κερδίζουν οι αιώνιοι εχθροί μου

Ξυπνάω με ένα βάρος
σαν να είμαι άλλη από αυτή που κουβαλάω

Ξυπνάω και μελετάω το ίδιο όνειρο
πως γαντζώνομαι στο στέρνο σου και
-γυναίκα και βρέφος μαζί-
σου βυζαίνω το στήθος
μέχρι να κοπεί η ανάσα μου

Πνίγομαι,

γελάς,

ο αέρας μυρίζει αίμα

Δεν υπάρχουν σχόλια: