Πατώματα

Ανοίγει το συρτάρι, ακούει κύματα
και στη ντουλάπα, ο ουρανός καθρέφτης
σε ένα δωμάτιο ξεχασμένη, δύο βήματα
πόσο τη γέλασε ο κόσμος της ο ψεύτης

Που 'πεφτε στα πατώματα
για κάτι αγάπες πτώματα
που κλέψαν τη ζωή της

Μα δεν θυμάται ονόματα
ξεθωριασμένα χρώματα
οι μνήμες στο κορμί της

Ανάβει ένα τσιγάρο, ρουφάει αρώματα
και στο ρολόι, το παρελθόν καθρέφτης
η ομορφιά της και η νιότη, ξένα σώματα
πόσο τη γέλασε ο χρόνος της ο κλέφτης

Που 'πεφτε στα πατώματα
για κάτι αγάπες πτώματα
που κλέψαν τη ζωή της

Μα δεν θυμάται ονόματα
ξεθωριασμένα χρώματα
οι μνήμες στο κορμί της


Μια άσκηση εμπνευσμένη από το Πάτωμα

© Ιω