Τρίτη, Ιανουαρίου 26, 2010

Ποιος; (+ ρεφρέν)


Γυμνοί
Γυρεύω πάντα του βυθού την ξαστεριά
γαλάζια κύματα μέχρι της γης το τέρμα
Αχ ποιος μας άφησε να βγούμε στη στεριά
και σαν το φίδι να ντυθούμε άλλο δέρμα

Γυρεύω πάντα του ουρανού τα τυχερά
πουλιά που σχίζουν του ορίζοντα τα πλάτη
Αχ ποιος μας έκοψε απ' τη ρίζα τα φτερά
και κάτω μείναμε με δυο πληγές στην πλάτη

Έτσι όπως ήρθαμε γυμνοί στον κόσμο αυτό
με ένα κλάμα που ακόμα μας στοιχειώνει
ποιος θα μας δώσει της ψυχής του το παλτό
να μας ζεστάνει στο σκοτάδι και στο χιόνι

Γυρεύω πάντα τη δική μου τη ζωή
παιχνίδια τόσα που δεν πρόλαβα να παίξω
Αχ ποιος μεγάλωσε το μέσα μου παιδί
κι εμένα μ' άφησε απ' τ' όνειρό μου έξω

Έτσι όπως ήρθαμε γυμνοί στον κόσμο αυτό
με ένα κλάμα που ακόμα μας στοιχειώνει
ποιος θα μας δώσει της ψυχής του το παλτό
να μας ζεστάνει στο σκοτάδι και στο χιόνι

© Ιω

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ax!
kalimera
nn

Roadartist είπε...

Αχ ποιος μεγάλωσε το μέσα μου παιδί
κι εμένα μ' άφησε απ' τ' όνειρό μου έξω.....

..την καλησπέρα μου...ΟΥΦ :)

Ιω είπε...

nn (νν)
Αχ, στην αρχή των τραγουδιών
το αχ είναι γραμμένο
είναι γλυκό, είναι πικρό
είναι κι ονειρεμένο


Roadatrist
Μια μέρα... μια μέρα λέω, θα γράψω κάτι χαρούμενο... ή σχεδόν χαρούμενο.
Το υπόσχομαι...
Καλησπέρα :)