Δευτέρα, Ιανουαρίου 04, 2010

Θηρίο (ανήμερο)

Σε καίει η καρέκλα του γραφείου
πάνω λιμνάζει ένας καφές
ατμόσφαιρα νεκροταφείου
τηλέφωνα και επαφές

Βαρύ το οκτάωρο στους ώμους
σκάβει το χάσμα πιο βαθύ
ένας καθένας μες στους δρόμους
μιας πόλης που 'χει τρελαθεί

Ο κόσμος τρέχει να προλάβει
χωρίς ζωή να καταλάβει
και συ ανήμερο θηρίο
που δεν χωράς στο λεωφορείο
περνάς μέσα απ' τη τζαμαρία
Φωνάζεις φτου ξελευθερία

Κρατάς τσιγάρο αναμμένο
κι ο κόσμος παίζει στο γυαλί
λουφάζεις σαν τον κουρεμένο
που είχε πάει για μαλλί

Γαβγίζουν πάλι στις ειδήσεις
των πάντων οι σχολιαστές
υπνωτισμένες συνειδήσεις
και μάσκες χαμογελαστές

Και συ θηρίο στο κλουβί σου
που σε στενεύει η ζωή σου
τις νύχτες πέφτεις στο κρεβάτι
και δεν μπορείς να κλείσεις μάτι
ανοίγεις πόρτες στο ταβάνι
να βγεις εκεί που ο νους σου φτάνει

© Ιω

Αφιερωμένο σε όλα τα σκλαβάκια της οικουμένης, εμού συμπεριλαμβανομένης. Το ριμάρισα!

5 σχόλια:

Roadartist είπε...

Απαπα! :(
Καλησπέρα!

Ανώνυμος είπε...

..έτσι αισιόδοξα αρχίζει
η χρονιά
και η εργασία
φτου ξελεφτερία!!
ζήτω η δημιουργία!!

τηγάνισε κανένα κεφτέ
να φύγει η μελαγχολία!!
φιλάκια!!
η νονά
σε γιορτινή κατάθλιψη

Vicky Papaprodromou είπε...

Μ' αρέσει. Μ' αρέσει πολύ. Αν είχε γραφτεί πριν από 40-50 χρόνια, θα 'παιζε στα ίσια τις «Φάμπρικες» του Τσιτσάνη ή θα ήταν το επόμενο σουξέ του ίδιου συνθέτη. :-)

Ανώνυμος είπε...

Πραγματικά, δεν αισθάνεσαι καμμία ικανοποίηση από τη δουλειά σου;
Όπως και να έχει το πράγμα: καλή χρονιά! και να σου φέρει η χρονιά αυτή κάποιες αληθινές ικανοποιήσεις ...
Γ.Π.

Ιω είπε...

Roadartist, συμφωνώ και επαυξάνω, απαπα παπα. Καλησπέρες, καλημέρες και όλα τα καλά.

Νονά σιχαίνομαι το τηγάνισμα.

Βίκυ σε ευχαριστώ. Χαίρομαι που σου αρέσει αλλά ακούω κάτι κοκαλάκια να τρίζουν, ή του Τσιτσάνη θα είναι ή καμιάς φάμπρικας...

Κύριε Γ.Π. καλωσήρθατε και καλή χρονιά! Μην ανησυχείτε η στιχουργική είναι (και) μυθοπλασία.