Σάββατο, Δεκεμβρίου 26, 2009

In love we disappear

..............................................



So come, my friends, be not afraid.

We are so lightly here.
It is in love that we are made;
In love we disappear.

Μη με ρωτάς

Κυριακή, Δεκεμβρίου 13, 2009

Στη Σύρο





















Άσπρο χαρτί ή περιστέρι
αυτό που κράταγες στο χέρι
στης Άνω Σύρου τα σκαλιά
Άσπρο πουκάμισο, σανδάλια
και δύο κόκκινα κοράλλια
στα μακριά σου τα μαλλιά

Στο καφενείο μπλε μπαλκόνι
καφές και παγωτό που λιώνει
στο κουταλάκι του γλυκού
Κάτω η θάλασσα αφρισμένη
κι ένα καράβι περιμένει
άρση απαγορευτικού

Έγειρες λίγο το κεφάλι
στο δρόμο για το Σαν Μιχάλη
μες στου ανέμου τις ριπές
Ήταν ο ήλιος κι αέρας
και το ξεφάντωμα της μέρας
που σε 'καναν κρυφά να κλαίς

Πάνω αλώνιζαν οι γλάροι
ο κόσμος μύριζε θυμάρι
λεβάντα και βασιλικό
Πήρες ξανά την κατηφόρα
και απλώθηκε μπροστά σου η χώρα
στης δύσης το μωσαϊκό

Ντόπιοι, τουρίστες, σαν κοπάδι
και σένα σου ΄λειπε ένα χάδι
στης μέρας την απογραφή
Ανέβηκες στο δωμάτιό σου
κι άνοιξες το παράθυρό σου
στου δρόμου την επιγραφή

Ύστερα βγήκε το φεγγάρι
κι ένα αεροπλάνο σαν δοξάρι
του γρατζουνούσε τις χορδές
Πέταξαν μακριά οι γλάροι
και αναβόσβησαν οι φάροι
στου λιμανιού τις παρυφές

Άσπρο χαρτί ή περιστέρι
αυτό που κράταγες στο χέρι
στης Άνω Σύρου τα σκαλιά
Ποιο μήνυμα να κουβαλούσε
ποιο όνειρο να νοσταλγούσε
απ' τη ζωή σου την παλιά

© Ιω

Σάββατο, Δεκεμβρίου 05, 2009

Christmas Voice

Εδώ και μερικά χρόνια είναι παράδοση (δική μου) να στολίζω το χριστουγεννιάτικο δέντρο ακούγοντας κλασσικά κομμάτια από την υπέροχη φωνή της Alison Moyet, Voice:

Windmills of your Mind



Almost Blue



Cry me a River



Dido's Lament




Μερικά στολίδια ακόμα και είναι έτοιμο...

Τρίτη, Δεκεμβρίου 01, 2009

Χειμώνας

Παλίρροια οι στιγμές
Στην πλημμυρίδα και στην άμπωτη της θύμησης
Διψούσα και μου ‘φερνες ένα σύννεφο
Πεινούσα και μου ‘δινες ένα κομμάτι ουρανό
Πονούσα κι άνοιγες τις πληγές μου
με τα χέρια σου βουτηγμένα στο πέλαγος

Αλμυρό το παρόν σε χείλη σκασμένα από δαγκώματα
Και το μέλλον υδρόβιο, διάφανο επιφώνημα
Αχ να λες και να μαζεύονται όλες οι επιθυμίες
με δόντια γυμνά και μάτια ανεχόρταγα
Πεινασμένη αγέλη που σαλεύει αργά
πάνω στο χιονισμένο δέρμα

Ουρές φιδιών σου γαργαλάνε τις πατούσες
και δεν γελάς
Στις μασχάλες και στο μέσα απ’ τα γόνατα
είχαμε σπείρει φιλιά
Και τα είχαμε ποτίσει με σάλιο μπόλικο
Φυτρώνουν τώρα σαρκοφάγα φυτά
και ανθίζουν κόκκινα μπουμπούκια εμμονές
Που στάζουν μέλι και αίμα
και ακρωτηριασμένα γαλάζια κύματα
Να τα χαϊδεύεις και να πονάς
στο μέσα μέσα όνειρο