Στο φως και στο ξημέρωμα
κοιμούνται τα όνειρά μας
στης νύχτας το ξαστέρωμα
ανοίγουν τα φτερά μας
Του έρωτα οι μέλισσες
τη μέρα ξαποσταίνουν
μέλι φιλιά που θέλησες
τη νύχτα σε χορταίνουν
Η νύχτα ρόδινη θηλή
σε πεινασμένο στόμα
ρουφάει και πίνει το φιλί
σαν διψασμένο χώμα
Στου ήλιου το μαρτύριο
οι πόθοι μας πεθαίνουν
με έναν παλμό μυστήριο
τις νύχτες ανασαίνουν
Του έρωτα τα κύματα
τη μέρα ημερεύουν
στης νύχτας τα σκιρτήματα
αφρίζουν και θεριεύουν
Η νύχτα ρόδινη θηλή
σε πεινασμένο στόμα
ρουφάει και πίνει το φιλί
σαν διψασμένο χώμα
© Ιω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου