Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 04, 2009

Διάττοντας Αστέρας (και τα χρωστούμενα)








Διάττοντας Αστέρας


Υπάρχουν κάτι αστεράκια καμικάζι

που τα γυρεύεις για να κάνεις μια ευχή
φέγγουν για λίγο και μετά πατάνε γκάζι
γίνονται σκόνη σε φλεγόμενη βροχή

Κι εγώ θα είμαι ένας διάττοντας αστέρας
και θα βουτάω κάθε βράδυ στο κενό
έτσι θα φέρω την αγάπη μου εις πέρας
στον ουρανό σου, όλο φωτιά, θα αυτοκτονώ

Υπάρχουν άστρα, θερινές φωτοβολίδες
που ερωτεύονται φεγγάρια μακρινά
τρέχουν στου Αυγούστου τον αιθέρα σαν βολίδες
πλέουν στη νύχτα με φλεγόμενα πανιά

Κι εγώ θα είμαι ένας διάττοντας του Αυγούστου
και θα διασχίζω τον δικό σου ουρανό
φαίνεται είναι τελικά και θέμα γούστου
στου έρωτά σου το κενό να αυτοκτονώ

update:

+ 1 ακόμα κουπλέ που μου ζήτησε ο μουσικός:

Υπάρχουν κάτι αστεράκια μεθυσμένα
που η ζωή τους είναι μόνο μια στιγμή
πέφτουν στο άπειρο σαν βέλη αναμμένα
κι ύστερα χάνονται στου χρόνου τη ρωγμή

© Ιω

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

αστρο λαμπερό
έχεις πεθάνει από καιρό
λάμπεις στο δικό μου ουρανό

η νεκρική σου ζεστασιά
με κυνηγά
το σκοτεινό φως σου
με διαπερνά
τις σταχτες μου
παντού σκορπά