Κυριακή, Ιουνίου 14, 2009

Απελπισιά χορτάτος...




Κι ο ζων-νεκρός της μνήμης μας
μια πτήση στον αιθέρα
στο χάος και στο όνειρο
απελπισιά χορτάτος



Για το Ανθούλι

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

;;;;;;

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Εκείνο που δεν έμαθα ακόμα είναι αν δική του παραμένει η απελπισία ή αν κάποια βράδια δύσκολα, την μεταγγίζει στο αίμα μας…

Ιω είπε...

Αν υπάρχει συμβατότητα...