Τρίτη, Μαΐου 26, 2009

Χαπάκι


Τα πόδια της σκουπίζει στο χαλάκι βιαστικά

κλειδώνει και αφήνει στο τραπέζι τα κλειδιά

Ανάβει θερμοσίφωνα, το μάτι της κουζίνας

Τραβάει να μη φαίνεται την άκρη της κουρτίνας


Ανοίγει το ραδιόφωνο, ανοίγει την TV

Και βγάζει απ’ το ψυγείο της το χθεσινό φαί

Μπροστά στην τηλεόραση σε καναπέ για δύο

Γελάει και κλαίει απέναντι στο βραδινό δελτίο


Ξεπλένει στο σαπούνι της ιδρώτα και φιλιά

στο σαμπουάν που υπόσχεται υπέροχα μαλλιά

Ξαπλώνει στο κρεβάτι της και κάτω από το στρώμα

Στοιβάζει ότι χάθηκε και ότι δεν ήρθε ακόμα


Αφήνει το βιβλίο της στο πάτωμα ανοικτό

Τραβάει με τα γόνατα το άσπρο νυχτικό

Κοιτάζει το ρολόι της, ανοίγει το συρτάρι

Και πίνει το χαπάκι της ο ύπνος να την πάρει


Τα μάτια της πριν κλείσουνε και σβήσουν οι αισθήσεις

μες στο μυαλό της τρέχουνε οι ίδιες παραισθήσεις

Νομίζει πως θα σμίξουνε πάτωμα και ταβάνι

Σηκώνει τα χεράκια της, δεν θέλει να πεθάνει

Νομίζει πως θα σμίξουνε οι τοίχοι στο κορμί της

Κι απλώνει τα χεράκια της μ’ όλη τη δύναμή της


© Ιω

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

χωρίς σχόλια! !!
άφωνη!!μπράβο κ.λ.π.


τολμώ δίπλα στα τραγουδια σου
να ράβω τα στιχάκια μου
όπως ένα βρέφος
μουτζουρώνει το χαρτί
και χαίρεται η μαμάκα του
και κλαίει η γιαγιάκα του
και νυστάζει η νονάκα σου
φιλάκια!

Ιω είπε...

Ευχαριστώ νονάκα!
Μου έβγαλε την πίστη λίγο για να το γράψω. Μια βδομάδα και παραπάνω το παίδευα.
Ο Θρας είπε "εξαιρετικό"! Εγώ αφού το 'βγαλα από πάνω μου (από μέσα μου μάλλον) το ξανακοιτάζω κι όλο νομίζω ότι πρέπει να το δουλέψω κι άλλο, ότι παίρνει βελτίωση.
Άσκηση για το "αντικείμενο" είναι. Σκέφτηκα να βάλω πολλά αντικείμενα, μετά προέκυψε και το "χαπάκι" και το έκανα τίτλο.

Time31 είπε...

Μπράβο Ιω, τις έζησα αυτές τις γραμμές μια μια.

Ιω είπε...

Σε ευχαριστώ (και για την αναδημοσίευση).