Στον ύπνο μου ακούω τη φωνή σου
Κι η τρέλα παίρνει σχήμα και πνοή
Γυναίκα είναι που 'χει τη μορφή σου
Στο σώμα μου τεντώνεται γυμνή
Ότι έζησα μαζί σου με πονάει
Με κυνηγάει σαν όνειρο κακό
Η σκέψη σου το δέρμα μου τρυπάει
Και μπαίνει μέσα μου σκληρό ναρκωτικό
Δεν κόβεται ο δεσμός που μας ενώνει
Χαθήκαμε σε γη και ουρανό
Η απόσταση τη φλόγα δυναμώνει
Και σαν κλαράκι καίγομαι ξερό
Προσπάθησα στ' αλήθεια να σε κόψω
Βραδιές που η στέρηση γινόταν ουρλιαχτό
Με σώμα και ψυχή να σε προδώσω
Και σ' άλλες παραισθήσεις να καώ
Ότι έζησα μαζί σου με πονάει
Με κυνηγάει σαν χίμαιρα τρελή
Η σκέψη σου τη φλέβα μου τρυπάει
και μπαίνει μέσα μου μια θάλασσα καυτή
Δεν κόβεται ο δεσμός που μας ενώνει
Χαθήκαμε σε γη και ουρανό
Η απόσταση τη φλόγα δυναμώνει
Και σαν κλαράκι καίγομαι ξερό
© Ιω
Αφιερωμένο στην Π.
7 σχόλια:
εσείς τεντώνετε;
Εμείς δεν τεντώνετε, ούτε εσείς τεντώνετε. Αυτή τεντώνεται.
Ευχαριστώ, αν δεν είχα και σας τι θα έκανα!
Τώρα που το ξαναβλέπω μάλλον θα την αλλάξω αυτή τη λέξη, δεν μ΄αρέσει.
Ίσως διπλώνεται (?)
ή κουλουριάζεται (μπα περισσεύει μια συλλαβή και θα πρέπει να προσαρμόσω όλο το στίχο, άσε που φέρνει στο νου φίδι, μπρρρ!)
μήπως απλώνεται (μπα, τι είναι μπουγάδα;)
Θα δω...
Αχ, φοβούμαι πως το μόνο ρήμα που θα μπορούσε να σταθεί επάξια δίπλα στη γυμνότητά της είναι το "τανύζεται", μα κι αυτό θα έδινε στο λόγο μια εντελώς λόγια τροπή που καθόλου δεν του αρμόζει. Κι επειδή εδώ με τρόμο διακρίνω την πιθανότητα ο αθώος αναγνώστης σας να μπερδευτεί στ' αλήθεια με την τοπολογία της τρέλας στην οποία αμέσως πριν έχει γίνει αναφορά και με το αν στ' αλήθεια αναφέρεστε σε ένα σώμα, σε μια κοιλιά, στα στήθη και στο στέρνο ή ακόμη και στους μηρούς (και σ' ότι άλλο αδιανόητο κάτι τέτοιο θα συνεπαγόταν), και όλη τη σοβαρότητα μιας τέτοιας πιθανότητας συναισθανόμενος, πιστέψτε με, τολμώ εδώ να σας προτείνω να συντάξετε ένα ακριβές σχεδιάγραμμα, ένα πατρόν δηλαδή, βάσει του οποίου η φανταστική αυτή οντότητα τεντώνεται, διπλώνεται και κόβεται και ράβεται κι εντέλει ενδόξως επί σκηνής αναπαρίσταται, ναι, τολμώ να πω ότι μόνο με μια τέτοια λεπτομερή και ακριβόλογη αντιμετώπιση θα μπορούσε να αποφευχθεί το χειρότερο - αν στ' αλήθεια υπάρχει ακόμη αθώος αναγνώστης.
Ακριβώς, ακριβώς! Αν δώσεις τραγούδι σε μουσικό με τη λέξη "τανύζεται" θα πάθει αλλεργία (και θα αρχίσει να φταρνίζεται). Και αν την έχεις βάλει και στο πρώτο κουπλέ μάλλον δεν θα κάνει τον κόπο να διαβάσει το υπόλοιπο.
Τα τραγούδια (ελπίζω και τα δικά μου) φτιάχνουν εικόνες και διεγείρουν συναισθήματα και ο καθένας (αθώος ή ένοχος) μπορεί να φαντάζεται και να καταλαβαίνει ότι θέλει και να τα "ζει" με το δικό του τρόπο.
Μη μου ζητάτε να φτιάξω σχεδιαγράμματα και πατρόν. Δεν είμαι χαρτογράφος ούτε μοδίστρα. στιχάκια κόβω / ράβω, όχι πάντα με τον καλύτερο τρόπο, δυστυχώς.
Υπάρχει ένα θέμα -το οποίο πολύ βαριέμαι να αναλύσω- με την ανάγνωση και τον αναγνώστη, γιατί τα τραγούδια είναι για ακρόαση και η ακρόαση έχει άλλους κανόνες.
Βέβαια εδώ λανθάνουν, "γυμνά" καθώς είναι, χωρίς μουσική και μια φωνή να τα υποστηρίζει.
μπαίνω -βγαίνω
και δεν σχολιάζω
νονά!!!
Την καλύτερη δουλειά κάνεις!
Θα ήθελα να διαγράψω όλα τα σχόλια και να αφήσω "καθαρό" το τραγούδι που μου αφιέρωσε η αγαπημένη μου Ιώ.
Π.
Δημοσίευση σχολίου