Το ξέρεις πόσο η σιωπή σου με σκοτώνει
κι ας κινδυνεύει η ζωή μου όταν με θες
είναι ο χρόνος μακριά σου που πληγώνει
είναι οι νύχτες μου απέραντες και υγρές
Έλα να παίξουμε ξανά το νούμερό μας
δέσε τα μάτια σου και πέτα τα μαχαίρια
κι εγώ στον τοίχο θα γελάω στο κοινό μας
με βλέμμα σίγουρο και απλωμένα χέρια
Έλα να μπεις ξανά μεσ' στο όνειρό μου
όπως γυρνάει ο δολοφόνος κάποιο βράδυ
να ακονίσεις τα στιλέτα σου μωρό μου
σάρκα ζεστή θα σου χαρίσω για σημάδι
Έλα να παίξουμε ξανά το νούμερό μας
δέσε τα μάτια σου και πέτα τα μαχαίρια
κι εγώ στον τοίχο θα γελάω στο κοινό μας
με βλέμμα σίγουρο και απλωμένα χέρια
© Ιω
Εδώ το νούμερο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου