Η πόλη βουλιάζει μεσ' στο μπετόν
ένα ραδιόφωνο στη διαπασών
ουρλιάζει
Ο χρόνος κυλάει, αίμα ζεστό
και η ζωή ένα ψέμα μικρό
γελάει
Έχεις μια θέση στο σκοτάδι
και στο κορμί μου μια γωνιά
κλείνω τις πόρτες μου το βράδυ
και δίνομαι στην παγωνιά
Η νύχτα γυρεύει μια συντροφιά
στα φώτα των δρόμων η μοναξιά
χορεύει
Σε έχω διαλέξει να σ' αγαπώ
και τέτοιες νύχτες θέλω να σου πω
μια λέξη
Έχεις μια θέση στο σκοτάδι
και στο κορμί μου μια γωνιά
κλείνω τις πόρτες μου το βράδυ
και δίνομαι στην παγωνιά
© Ιω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου