Γυρίζει ο καιρός στα κλάματα
Χωρίς μια τύψη άρχισαν τα σίδερα
Λες και δεν έχει ο νους οράματα
Στο θάνατο παγίδεψε το σήμερα
Καπνός βουρκώνει άδεια βλέμματα
Που κατοικούν στης λήθης το ψιθύρισμα
Μα δεν ξεχνάει κανείς τα αίματα
Και τις κραυγές στης γης το πισωγύρισμα
Δεν χωράει η ζωή το βάρος της
Ποιος θεός, ρωτάει, την αρνήθηκε
Ερημιά και σβήνει ο φάρος της
Λες κι ο θάνατος στον κόρφο της γεννήθηκε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου