Κυριακή, Ιουλίου 31, 2005

Ερωτική συνεύρεση

Εχθές τη νύχτα, στην κάμαρά μου
το ταβάνι ερωτοτροπούσε με το πάτωμα
Κάποια στιγμή αποφάσισε να σμίξουνε
Ίσα που πρόλαβα να σηκώσω τα χέρια μου
και να το σταματήσω

Ποτέ δεν μου πέρασε απ’ το μυαλό
να εμποδίσω μια ερωτική συνεύρεση
Εχθές όμως παιζόταν η ζωή μου!

Σάββατο, Ιουλίου 30, 2005

Ένα ποίημα

Θέλεις να σου γράψω ένα ποίημα!
Αχ έλα, είναι τόσο κρίμα
Έτσι να μένουνε οι λέξεις δίχως ρίμα
Έλα να σου γράψω ένα ποίημα!

Λοιπόν θα σου σκαρώσω ένα ποίημα!
Για ανέμους που φυσάνε πρίμα
Για θάλασσες, για το γαλάζιο κύμα
Άσε με να σου γράψω ένα ποίημα!

Ή μήπως θες θλιμμένο να ‘ν το ποίημα;
Για κάποιον που δεν έκανε ένα βήμα
Για κάποιον που ‘γινε της χίμαιράς του θύμα
Πες μου, τι ψάχνεις να βρεις σ’ ένα ποίημα;

Όπως και να το θες αυτό το ποίημα
Άσε με να στο γράψω, είναι κρίμα
Να παίζω έτσι ανούσια με τη ρίμα
Χωρίς να σου ‘χω γράψει ένα ποίημα

Χάνω το χρόνο μου, κι ο χρόνος είναι χρήμα…

Πέμπτη, Ιουλίου 28, 2005

Σιωπή

Σωπαίνεις
Εκεί που πρέπει να μιλήσεις
Σκέφτεσαι: γιατί;
Τι νόημα έχει κάτι να ειπωθεί

Μήπως τα λόγια είναι λύσεις
Σε τόση ερημιά
Καλύτερα σιγά μες στο κορμί σου να
πεθαίνεις

Σάββατο, Ιουλίου 16, 2005

Ήσυχα μεσημέρια

Τα ήσυχα μεσημέρια
βιώνεις την ένταση της σιωπής
Όπως ένα τραγούδι
που γεννιέται απ’ το τίποτα
Όπως οι λέξεις
που σχηματίζονται πρώτα στο μυαλό σου με χρώματα
Η συννεφιά υπογραμμίζει
την ύπαρξη του ήλιου
Μια υποψία χαμόγελο
σε ξενυχτισμένο πρόσωπο
Κι αυτή η λύσσα για ένα τσιγάρο
ενάντια στο άδειο στομάχι
Αχ, οι ανάγκες κι οι επιθυμίες σου
Άλλοτε όνειρα και άλλοτε εφιάλτες
που ταράζουν τον ύπνο σου
Ας μην ήξερες τίποτα
Κι ας μην είχες νιώσει
αυτή τη δύναμη μέσα σου
Έτσι τυφλό από πόθους και πόνους
το ένστικτό σου αλάνθαστο
θα σε οδηγούσε
στο δρόμο της δικής σου αναζήτησης
Μια αναζήτηση δίχως τέλος
Η αίσθηση της αφής
θα σου κάνει γνωστά τα σχήματα και τις αιχμές τους
Να εμπιστεύεσαι τα χέρια σου
περισσότερο απ’ τα μάτια σου
που τα δελεάζουν τα φώτα και τα χρώματα

Κυριακή, Ιουλίου 10, 2005

Άγρια όνειρα

Άγρια όνειρα με τρέφουνε τις νύχτες
για κάποια ανομολόγητη φυγή
μέσα στο θόρυβο χιλιάδων ΙΧ
και μες των τροχονόμων τις σφυρίχτρες

Θέλω να φύγω μακριά
μια νύχτα μ’ ένα πλοίο
να μη γυρίζω σαν σκιά
στης πόλης το σφαγείο

Πόθοι ανεκπλήρωτοι στοιχειώνουν το κορμί μου
γι’ αυτό να με αγγίξεις δεν μπορείς
δεν είναι ούτε αργά ούτε νωρίς
μόνο που άλλα ψάχνει η ψυχή μου

Θέλω να φύγω μακριά
μια νύχτα μ’ ένα πλοίο
να μη γυρίζω σαν σκιά
στης πόλης το σφαγείο

© Ιω

Πέμπτη, Ιουλίου 07, 2005

Γιατί;

Γυρίζει ο καιρός στα κλάματα
Χωρίς μια τύψη άρχισαν τα σίδερα
Λες και δεν έχει ο νους οράματα
Στο θάνατο παγίδεψε το σήμερα

Καπνός βουρκώνει άδεια βλέμματα
Που κατοικούν στης λήθης το ψιθύρισμα
Μα δεν ξεχνάει κανείς τα αίματα
Και τις κραυγές στης γης το πισωγύρισμα

Δεν χωράει η ζωή το βάρος της
Ποιος θεός, ρωτάει, την αρνήθηκε
Ερημιά και σβήνει ο φάρος της
Λες κι ο θάνατος στον κόρφο της γεννήθηκε

Τετάρτη, Ιουλίου 06, 2005

Αυτές τις νύχτες

Είναι κάτι νύχτες
που ούτε έρωτα επιθυμώ,
ούτε διασκέδαση
Που το βιβλίο είναι συντροφιά κακή
Και κείνο τ’ όνειρο
που το ‘χω πάντα μαζί μου,
δε με σώζει

Αυτές τις νύχτες, ας γινότανε
να αδειάσω το μυαλό μου
στο συρτάρι μου
Εκεί να το κλειδώσω
Να κοιμηθώ έναν ύπνο βαθύ,
δίχως όνειρα
Να ξυπνήσω πρωί
σαν νεογέννητο
που πριν δεν ζούσε

Κυριακή, Ιουλίου 03, 2005

Νύχτα

Είναι μεγάλη η νύχτα
Ένα τεράστιο φίδι
που το υγρό του σώμα
στο σώμα μου τυλίγει

Και λέω θα ξεφύγω
Στον ήλιο θα δοθώ
Μα πάντα το σκοτάδι
μ’ αδράχνει απ’ το λαιμό

Αχ, είναι χρόνια τώρα
που θέλω να αναπνεύσω
Στο σώμα σου να πέσω
γλυκά να κοιμηθώ