Ελευθερία

Είναι αυτή η στιγμή
Όλα γυρίζουν τόσο γρήγορα
Ζαλίζομαι στο φως
και αφήνομαι στο στροβίλισμα της μέρας
Ακολουθώ το σκοτάδι
που με οδηγεί
στον παράδεισο της νύχτας
Νιώθω μικρό σκουπιδάκι
που πετάει στον άνεμο
και χάνεται
στο μάτι κάποιου γίγαντα κόσμου

Στα βλέφαρα της γης
μια κουκίδα ελευθερίας
πασχίζει να ξεφύγει
προς τον ουρανό
Μπαίνω στο κοπάδι των πουλιών
που ταξιδεύουν
ακολουθόντας τη λάμψη του ήλιου
Ύστερα μπερδεύομαι
με τα άσπρα άλογα που αφηνιάζουν
στη σκέψη μου
Χωρίς χαλινάρι
Ελεύθεροι κύκνοι που κολυμπούν
στα μυστήρια μιας διάφανης λίμνης
Κάθε νούφαρο
ψιθυρίζει στα αυτιά μου
τον πόθο του

Ελευθερία
Ελευθερία στα βουνά της σελήνης
Ελευθερία στα ποτάμια του σύμπαντος
Ελευθερία στους πυρωμένους κρατήρες
της σκέψης μου
Ελευθερία, μητέρα
που με γέννησες για να σε θρέψω

Μαθαίνω να πετώ τώρα
με τα όνειρα
που καρφώνουν φτερούγες στου ώμους μου
θέλω να ζήσω τη στιγμή μου
Να φυλακίσω το χρόνο
στο αίμα μου
Ταλαντεύεται το κορμί μου
και τα χέρια μου ορθάνοιχτα
αγκαλιάζουν ολάνθιστους κήπους
Λεμονιές και αγριολούλουδα
και χιλιάδες ζουζούνια
που τραγουδάνε στη γλώσσα μου

Λαχταρώ τη βροχή και τον ήλιο
Το φως και το σκοτάδι
Είμαι ο κόσμος, η γη, το σύμπαν
Η ανθρωπότητα ολόκληρη
Είμαι το χώμα
Το έδαφος που διψάει για νερό
Στο κορμί μου φυτρώνουν δέντρα
και οι καρποί τους χορταίνουν
τα βρέφη της άνοιξης
Χάνομαι μέσα σε κορμούς
και φυλλωσιές
Μέσα σε κλήματα
που τα τρυγούν εργατικές μέλισσες
Το αίμα μου κρασί
που μεθάει τα αγγελούδια
κι αυτά τραγουδούν
την ελευθερία των συνειρμών μου

Είμαι η φύση ολόκληρη
Οι ρίζες μου στη γη
Τα κλαδιά μου στον ουρανό
τρυπούν τα σύννεφα
κι αγγίζουν τον παράδεισο